Sinds januari 2020 is het Multidisciplinair jeugdteam (het Loopbaancentrum) van ROC van Twente versterkt met medewerkers van Tactus Verslavingszorg en Mediant (GGZ). Ze bieden laagdrempelige en vroegtijdige specialistische hulpverlening aan studenten van ROC van Twente. Zo’n 60 studenten hebben al gebruik gemaakt van de hulpverlening. En met succes.
Zo ook Steven van 20 jaar uit Almelo*. Steven kwam op 15-jarige leeftijd in aanraking met drugs. Het nam steeds ergere vormen aan. Hij kreeg het advies om contact op te nemen met Tactus Verslavingszorg. Dit vond hij maar niks. De drempel was veel te hoog. Sinds Tactus aanwezig is op school, werd het voor Steven een stuk gemakkelijker om in gesprek te gaan over zijn situatie. De benodigde ondersteuning kwam naar hém toe.
Vallen en opstaan
Steven: ‘Toen ik 15 jaar was vond ik het leuk om te experimenteren met drugs. Ik vond het vooral stoer om met mijn vrienden mee te doen. Toen ik 18 werd mocht ik -eindelijk - de coffeeshop in en ging het de verkeerde kant op. Ik kwam in aanraking met harddrugs. Het ging steeds slechter met mij. Toen ik een vriendin kreeg - die antidrugs is - besloot ik te stoppen met harddrugs. Natuurlijk ging dat met vallen en opstaan. De laatste keer dat ik harddrugs heb gebruikt, kan ik me niet meer herinneren. Daar ben ik trots op! Dat heb ik toch maar mooi zelf gedaan. Het blowen doe ik nog steeds dagelijks. Ook dat wil ik niet meer.’
‘Ik ben toch niet verslaafd’
‘Toen mij werd verteld dat ik contact op moest nemen met Tactus, dacht ik echt ‘ik ben toch niet verslaafd,’ vertelt Steven. Het werd een geforceerd gesprek en het bleef bij één gesprek. Nu - twee jaar later - trekt hij zelf aan de bel bij zijn studieloopbaanbegeleider. Door zijn drugsgebruik kan zijn stage - bijna - niet doorgaan. Dit is voor hem de druppel. Steven: ‘Ik loop tegen zoveel dingen aan. Op school, maar ook in mijn thuissituatie. Als ik ‘smoke’ word ik erg onverschillig. Het kan me - op dat moment - niks schelen of ik thuis ruzie heb of dat mijn cijfers omlaag gaan. Totdat het middel is uitgewerkt. Dan voel ik me ontzettend rot. Dan ga ik weer smoken, zodat ik niet hoef te voelen. Ik heb zelfs een maand bij een vriend gewoond, omdat het echt niet meer ging. Ik weet niet meer precies hoe dat is gegaan. Die hele dag is vaag bij mij. Het eerste wat ik deed, was een pil nemen. Dat is echt een trauma geweest.’ Via het Loopbaancentrum van het ROC komt Steven in contact met Alexandra, preventiewerker bij Tactus. Er volgt een kennismakingsgesprek. Samen spreken ze af wat het doel voor Steven is. ‘Door de gesprekken zag ik in dat ik echt aan de slag moet met mijn problemen. Er is wel meer aan de hand dan alleen het blowen.’ Alexandra noemt dat de allergrootste winst voor Steven: ‘Dat je bereid bent om een traject aan te gaan en dieper op je problemen in gaat. Hoe eerder je hier mee aan de slag gaat, hoe sneller je de boel weer op de rit hebt, Steven.’
Schooluitval en zwaardere zorg voorkomen
Alexandra: ‘School is een veilige haven voor de jongeren. Het is een groot voordeel, dat we - door deze pilot - aanwezig zijn op school. Studenten zien vertrouwde gezichten op een vertrouwde plek. Dat maakt zo veel verschil voor de studenten. Het woord ‘Tactus’ hoeft - wat mij betreft - niet eens genoemd te worden. Ik ben aanwezig op school en gespecialiseerd in middelengebruik. En dat is het.’ Naast de begeleiding van jongeren, geeft Alexandra ook voorlichting aan docenten en klassen. Het is voor docenten best lastig om aan een jongere te vragen of ze problemen hebben of dat ze drugs gebruiken. Alexandra en haar collega’s helpen de docenten om de juiste vragen te stellen. ‘We willen samen schooluitval voorkomen en inzet van zwaardere specialistische zorg verminderen,’ vertelt Alexandra. ‘Jongeren, zoals Steven, kunnen met goede begeleiding tóch op school blijven, een diploma halen en tegelijkertijd met de problemen aan de slag.’
‘Kieken wat ’t wordt’
Steven durft nog niet zo ver vooruit te kijken. ‘Ik ben een hele grote piekeraar. Als ik teveel nadenk, word ik onzeker over de toekomst. Dus ‘ik kiek wel wat ’t wordt.’ Stap voor stap.’ Steven pleit ervoor dat de hulp via school blijft aangeboden. ‘Als ik niet via school hulp kon krijgen, weet ik zeker dat ik verder was afgegleden. Dan zou ik misschien pas op mijn 25e hulp vragen en wie weet hoe het dan met mij zou gaan. Ik vind deze pilot ‘grandioos’. Echt waar! De zorg komt naar de leerling toe. Ik weet zeker dat heel veel studenten hier baat bij hebben.’
Onderdeel Twentse Transformatie
De 'pilot MBO' is onderdeel van de Twentse Transformatie. Met als doel het halen van een startkwalificatie voor alle studenten, het terugdringen van voortijdig schoolverlaters en het voorkomen van zware specialistische zorg. Lees meer over ontwikkeltafel 3: In Twente groeit de jeugd op tot volwassene met perspectief op een goed leven.
*De naam Steven (en foto) is uit privacy-overwegingen gefingeerd.