Basisschool De Akker uit Hengelo is één van deze scholen. Ze werken met een ‘Interprofessioneel team.’ Een prachtig woord. Maar wat betekent het eigenlijk? En waarom is het waardevol voor kinderen en gezinnen in Twente? 

Op de foto v.l.n.r.: Debbie Nijhof, Inge de Vries, Elisabeth Deumer

Debbie Nijhof, intern begeleider, vertelt enthousiast over de pilot. “Ouders en kinderen komen in aanraking met veel organisaties en instanties. Denk aan de huisarts, een GGD’er, een jeugdzorg-medewerker, logopedist etc. Voor ouders is het soms niet te snappen waar ze met welke vraag terecht kunnen. Ook voor professionals is het soms een wirwar van instanties. Daarnaast kijken professionals met verschillende petten naar een kind. Leerkrachten kijken naar kinderen door een onderwijsbril. Zorgprofessionals door een zorg-bril. Door deze pilot maken we beter gebruik van elkaars expertise.” 

Verder kijken dan het gedrag van een kind
Debbie vervolgt: “We hebben nu bijvoorbeeld een meisje op onze school, dat snel boos is, continu afgeleid en ze presteert ineens veel slechter dan vorig jaar. Het meisje zegt regelmatig tegen de leidsters van de Buitenschoolse Opvang dat ‘papa en mama veel ruzie maken en veel schreeuwen tegen elkaar.’ Doordat de lijnen met de Buitenschoolse Opvang en Veilig Thuis Twente kort zijn, weten we dat er meer schuilgaat achter deze gedragsproblemen. We zijn samen met de ouders, BSO en Elisabeth in gesprek om te zoeken naar oplossingen voor dit gezin.” Elisabeth Deumer, schoolzorg-ondersteuner, vult aan: “Stel dat je nu geen contact had met de BSO, dan heeft school geen weet wat er aan de hand is. Aan de buitenkant heb je niet in de gaten waar de nodige zorgen liggen. Het gevolg is dat de juf geïrriteerd raakt door het meisje. De kinderen in de klas niet meer met haar willen spelen. En het ergste: het kind wordt bestempeld met ‘een gedragsprobleem.’ Doordat je nu weet waar het gedrag vandaan komt, kun je begrip tonen voor het gedrag en je handelen daarop afstemmen. Dit meisje heeft niet alleen maar een leer- of gedragsprobleem, er speelt zoveel meer. Door spanningen in de thuissituatie komt ze niet tot leren, dit onderliggende probleem moet eerst aangepakt worden.”

Stoppen met pleisters plakken
Elisabeth: “We moeten met elkaar eerst goed uitzoeken wat er aan de hand is in een gezin, in plaats van steeds maar weer pleisters plakken. Door zo’n ‘casus’ – met toestemming van ouders - in te brengen in het Interprofessionele team kunnen we eerder en beter informatie met elkaar uitwisselen. Alle expertise is aanwezig, van jeugdarts tot jeugdzorgwerker.” Debbie: “We horen - in het team - allemaal hetzelfde verhaal; kunnen elkaar aanvullen en krijgen een completer beeld van de situatie. Hierdoor kunnen we gerichter en tijdig hulp bieden. Samen zorgen we ervoor dat een kind zich snel weer optimaal kan ontwikkelen. De ouders vinden het ook een prettige werkwijze. Het is laagdrempeliger om hulp te vragen en ze hoeven maar één keer hun verhaal te vertellen.”

Leren van elkaars bevindingen
Inge de Vries is procesbegeleider en begeleidt meerdere basisscholen in de pilot. “Het is mooi om te zien hoe alle 13 basisscholen op hun eigen manier vormgeven aan de pilot. Bij de ene basisschool -zoals de Akker – is er al een schoolzorg-ondersteuner gekoppeld en bij een andere school staat de samenwerking tussen zorg en onderwijs nog wat meer in de kinderschoenen. Ik – en andere procesbegeleiders - zorgen voor de verbinding tussen de scholen, zodat niet elke school het wiel opnieuw hoeft uit te vinden. Ook pakken we samen mogelijke knelpunten aan. Hoe gaan we bijvoorbeeld om met de privacywet rondom kinderen en gezinnen? Of hoe gaat het wanneer ouders geen toestemming geven om de hulp samen op te pakken? De pilot rollen we in de toekomst verder uit onder meer scholen in Twente. Zo wordt een effectieve samenwerking tussen onderwijs en zorg in Twente steeds meer vanzelfsprekend!”

De pilot is onderdeel van Ontwikkeltafel 3.