We hebben een transitie nodig, een systeemverandering, in de Jeugdzorg. Dat klinkt niet alleen groot, dat is het ook. Het gaat over fundamentele veranderingen in hoe we denken, werken en organiseren. Transities verlopen in veel gevallen nog lang niet zo voorspoedig, doortastend en rechtvaardig als we zouden willen.

Werken aan transities vraagt niet zozeer om nieuwe kennis, maar vooral om nieuwe benaderingen. We weten namelijk vrij goed wat ons te doen staat, maar veel minder hoe dat te doen.

Voor een effectieve transitieaanpak van onze jeugdzorg baseren we ons op het Essay Werken aan transities van Twijnstra en Gudde. Daarin staan de tien vuistregels, te weten:

• Wees precies
• Breng samenhang
• Koester nieuwsgierigheid
• Waardeer waarden
• Omarm onzekerheid
• Vergeet oplossingen
• Werk onbegrensd
• Verbeeld verlangen
• Verlaat polderen
• Houd moed

We gaan ervan uit bij de uitvoering van de Samenwerkingsagenda recht gedaan worden aan deze vuistregels. Het essay vind je hier.

De urgentie van de Samenwerkingsagenda is evident. De meest kwetsbare gezinnen en kinderen hebben niet altijd toegang tot de juiste zorg. De wachtlijsten nemen nog steeds toe. De instroom geschiedt vaak zonder een analyse van de problematiek en zonder een inschatting van de invloed van andere leefdomeinen. We constateren kwaliteitstekorten in de zorg én in de samenwerking tussen zorgaanbieders. Ten slotte staat de betaalbaarheid van de jeugdhulp ernstig onder druk.